Negatieve gedachtepatronen wanneer ik iemand leuk vind

Ik wilde even mijn gedachten ordenen met deze post, ben erg benieuwd of mensen zich hierin herkennen of tips hebben. Ik (M, 26) heb vaak nadat ik de eerste keer met iemand geslapen heb en ik iemand een beetje leuk vind, ik mezelf een beetje kan verliezen. Ik denk dan alleen maar aan diegene en wil zo snel mogelijk iemand weer zien, haar naar binnen trekken eigenlijk. Misschien is het een intense hunkering naar liefde, maar ik voel me er erg gewillig of 'needy' door worden. Als mijn date dan een keer niet kan afspreken of even wat anders reageert op app merk ik dat ik mij allemaal nare scenario's in mijn hoofd ga halen en ik paniekerig ga denken. Ik ga dan twijfelen aan mezelf, of ik iets verkeerds heb gedaan of gezegd, of ze me wel leuk vind of dat ik haar kwijtraak. Deze angst en angstgedachten zijn denk ik voelbaar voor de ander, en ik weet dat ik hiermee mogelijk iemand verder weg duw. Ik heb nog geen goede manier gevonden om hiermee om te gaan. Ik merk dat als het proces dan even anders loopt dan ik in mijn gedachten heb, ik dus erg in mijn hoofd ga zitten en dat ik het moeilijk vindt om een stapje terug te doen. Mijn vraag is dan ook, denken jullie dat een bepaalde mate van onzekerheid in dit proces goed is? En of dit gelijk voelbaar is voor de ander als ik zo erg aan het piekeren ben? Ook vraag ik me af of mensen zich in mijn verhaal herkennen en tips hebben hoe hiermee om te gaan, zodat ik degene die ik leuk vind niet wegduw. Hoor het graag!!