Sadakatsizlik çağı

Yabancı bir kız ile aynı evde yaşıyorum. Kız ile aynı hayır kuruluşunda görev alıyoruz ve birbirimizin aktivitelerinde bulunuyoruz.Kız ilk tanıştığımızda biriyle konuştuğunu söylemişti ve bende ona göre duygusal pozisyonumu almıştım. Aradan 2.5 ay geçti,bir gece arkadaş ortamından sonra evde öpüştük ve pandoranın sandığını gece açıldı. O günden sonra tatlı romantik öpüşmeler devam etti ve kendimi duygusal olarak yakın görmeye başladım. Aradan bir kaç hafta geçti ve beraber tatile gittik ve orada benim açımdan daha da yakınlaştık. Yakınlaşma esnasında,kendi ilişki durumunu şu şekilde açıkladı; "Benim konuştuğum biri var,sana bir şey vaad etmiyorum" bende o anın büyüsü bozulmasın diye sorun değil diyip geliştirdim.fakat tabiki benim için sorundur. Hoşlandığım kişiyi paylaşma fikri aklıma hiç yatmıyordu.arqdan zaman geçti,rutin hayatımıza döndük.

İşlerin duygusal açıdan iyi gideceğini düşünmüştüm çünkü beraber vakit geçiriyor,eğlenip,gülüyorduk ve tabiki yakınlaşıyorduk. Fakat hala bir yandan çocukla konuşmaya devam ediyor. Aklımın almadığı şey bir insan nasıl bu kadar vicdansız ve duygusal açıdan vurdumduymaz olabiliyor. Acaba ben mi çok hassasım,yoksa günümüz ilişkilerinde sadakat önemini yitirdi mi ? böyle şeyler normal mi ?